we zijn gewend

Na de eerste paar dagen waarin alles nieuw was, zijn we inmiddels al wat meer gewend aan het leven hier.
De vrijdag zouden we eigenlijk uitslapen maar toen kregen we te horen dat we scooterrijles zouden krijgen van onze huisbaas Ganda. Om kwart over 10 liet hij weten toch niet te kunnen (dit is totaal niet raar in Indonesië) dus heeft Salim (een huisgenoot) ons les gegeven. Erg leuk om te doen maar wel wennen aan het verkeer hier. `S avonds hebben we een housewarmings party gehad met de 2 huizen van Ontorejo (de naam van het huis) dus we hebben de vrijdag al onze huisgenootjes goed leren kennen.

De zaterdag was Marisa ziek dus ben ik met Lotte (huisgenootje uit Nederland die ook op de HAN zit) naar de shoppingmall geweest met onze buddies van de uni om blousjes en broeken te kopen want op de uni is een shirt niet goed genoeg, daar zitten echt regels aan.

De zondag was het bewolkt maar we hadden weinig zin om iets actiefs te doen dus zijn we met onze huisgenootjes (wat voornamelijk Duitsers zijn) naar het Hyatt hotel geweest waar je voor 10 euro onbeperkt kon eten en kon zwemmen (en als je ziet wat voor zwembad het is dan besef je dat 10 euro erg weinig is). Wel jammer dat het wat bewolkt was maar hé, geen zon dus ook niet verbrand.

De maandag zijn Marisa en ik naar een soort conferentie geweest voor ngo's. Hier hebben we allemaal kraampjes bekeken om te kijken welke projecten ze hebben in Yogjakarta die we kunnen gaan bezoeken. We hebben er een hoop gemaild en contact mee gelegd dus nu nog even afwachten op reacties van de projecten.
`S avonds hadden we met onze Duitse huisgenootjes het geweldige idee om aapjes te kijken aan de voet van de Merapi (half uur met de scooter). Na een half uur te rijden kwamen we op een plek waar geen aapjes waren, ik was bijna door mijn benzine heen en het begon ineens te stortregenen dus we zijn gaan schuilen bij een bushokje. Na 5 minuten sprong ineens het licht aan (hoe weten we nog steeds niet) maar toen kwamen we erachter dat het hokje onder de spinnen zat waarvan een aantal zo groot waren als mijn hand :(. Dus toen zijn we zonder ook maar 1 aap te zien terug naar huis gegaan helaas, dus ik kan hier geen leuke foto's van laten zien.

De dinsdag was even heel anders dan normaal. We zouden om 7 uur ons eerste college hebben op de universiteit dus Lotte Marisa en ik op de scooter naar de universiteit. Net voor de ingang kwam er opeens een idioot aanscheuren die ons in wilde halen op het moment dat wij de oprit van de universiteit op wilde rijden en helaas stond Lotte op de verkeerde plek. Gelukkig is met Lotte alles goed. Ze moet deze week in bed blijven en heeft een flinke smak gehad maar ze komt erboven op. De jongen heeft echter meer pech gehad want die had veel bloed verloren en bleek achteraf een gebroken neus te hebben en had een wond bij zijn nek.
Marisa en Lotte zijn naar het ziekenhuis gegaan en ik heb met de politie dingen afgehandeld en de scooters bij me gehouden. Daarna durfde ik niet alleen naar huis dus ben ik maar naar het college geweest. De eerste 10 minuten waren verschrikkelijk omdat ik al een uur te laat was, en iedereen begon te lachen toen ik ging zitten. Toen ze vroegen of iemand mij in hun groepje wilden voor een project reageerden niemand en toen de docent iemand aanwees begon de rest te lachen dus je kan je voorstellen dat ik graag weer naar huis wilde. Maar na de uitleg van de docent kwam iedereen naar me toe om zich voor te stellen en wilden ze zelfs hun nummer geven met letterlijk te tekst "Dan kunnen we vrienden worden". Dus uiteindelijk viel het college reuze mee en was iedereen heel behulpzaam en nieuwsgierig naar hoe alles in Nederland ging aangezien het college ging over cultuurverschillen tussen het westen en Azië (en ik was de enige internationale student). Na het college stond mijn buddy me op te wachten om me naar huis te brengen zodat ik niet alleen naar huis hoefde (echt heel erg lief van haar).

De woensdag moest ik even bijkomen van de dag ervoor en heb ik even goed uitgeslapen. Ik had vrij dus ik ben naar de sportschool gegaan. Die is hier 100 meter lopen en niet groter dan een klaslokaal in Nederland. Het was er net zo warm al buiten (27 graden) dus was even wennen maar ik kan wel wennen aan het thuiskomen van de sportschool en binnen 1 minuut het zwembad induiken. Het leven wordt je hier wel heel makkelijk gemaakt want de was breng je hier naar een wasserette en die wast en strijkt het voor je binnen 1 dag voor 50 cent.

Marisa en ik zijn ondertussen gewend aan het leven hier en hoe alles werkt. Volgende week zullen we echt van start gaan met stage, college en projecten! Het weer hier is tot nu toe elke dag hetzelfde; in de morgen erg zonnig, in de middag bewolkt en `s avonds komt het er met bakken uit. Ze hebben hier ook gewoon hagelslag en speculaas van Verkade en pindakaas (yes pindakaas daar wordt ik blij van).

p.s. Ik ben totaal niet technisch maar ik ben erachter gekomen hoe je foto's toevoegt bij je blog dus bij mijn vorige blog heb ik ook wat foto's toegevoegd.